നൊമ്പര പൂവ്

പുലര്‍കാല വേളയില്‍ നിന്നെ പ്രതീക്ഷിച്ചു

വെറുതെ ഇരന്നു ഞാന്‍ ഇന്നും ......

അടുത്തറിയാന്‍ കൊതിച്ചിര്ന്നു ഞാന്‍

നിന്‍ മധുരമാം മൊഴികള്‍ കേള്‍ക്കുവാനും

എന്തിനീ മൌനം നിനക്കെന്നുമെന്നും

എന്‍ സൌഹ്രദം കൊതിചിരുന്നില്ലയോ?

മാരിവില്ലഴകായി നീ എന്‍ മനസ്സില്‍

ഒരു മഴവില്ല് പോലെ വിടര്‍ന്നു നിന്നു...

എങ്ങുനിന്നെത്തി നീ എന്നരിയില്ലേലും

ഇന്നെന്‍ മനസ്സില്‍ നീ താളമേളം ..

നിന്‍ മധുരാര്‍ദ്രമാം സാമ സംഗീതത്തിന്‍

ആയത്തില്‍ നിന്നൊരു മുത്ത് തരൂ

ഞാനത് ഏഴില മാലയില്‍ കോര്‍ത്തിട്ടു

പൊന്നിന്‍ നൂലില്‍ പൂമുത്ത്‌ പോലെ നീ

എന്‍ സ്വപ്ന തീരങ്ങളില്‍ ഒരായിരം പൂക്കണിയായി

ഇന്ന നീയെന്‍ മാണിക്യ വീണയില്‍

ഒരു നേര്‍ത്ത നൊമ്പരമായി മാറി

കാണാമറയത്ത് ഒളിച്ചിക്കാനെങ്കില്‍

എന്തിനു വന്നെന്‍ പകല്‍ക്കിനാവില്‍

മാനത്തെ കാര്‍മുകില്‍ കൂട്ടിലൊളിച്ച നീ

എന്നു വരുമെന്‍ ആത്മമിത്രമായ്

എന്നെ അറിയൂ നീ എന്നില്‍ അണയു നീ

എന്നാത്മ മിത്രമായ് വന്നു ചേരൂ ....
(എന്‍റെ കൂട്ടുകാരിയുടെ മനസ്സില്‍ വിരിഞ്ഞത് )