നിദ്ര തന് ശീതക്കാറ്റില്
എന്നില് നീ പെയിതിറങ്ങുമ്പോള്
എന് പ്രണയിനി
പേമാരിതന് മിഴിനീരിനാല്
കുതിര്ന്നു പോയി..
കാറ്റുപോല് മഞ്ഞു പോല്
ക്ഷണിക്കാതെ വന്ന അതിഥി നീ
കാത്തിരിപ്പുണ്ട് നീയെന്നു
പലവുരു ഉണര്ത്തി ഞാന്
കുത്തിയൊലിക്കും പുഴയിലും
വിജനമാം റെയില്പാളങ്ങളിലും
ആതുരാലയ വരാന്തയിലും
അപരന്റെ കത്തി മുനയിലും
ആര്ത്തിരമ്പും നടുറോട്ടിലും
എപ്പോഴും വരുമെന്ന് പക്ഷെ
മറന്നു പോയി ഞാനുമവളും.
ഇന്നീ പ്രണയ നിലാവില്
നിന് മരവിച്ച കൈകളെന്നെ
പുല്കി അമരുമ്പോള് .............
കൂരിരുള് പരക്കും ഏകാന്ത വീഥിയില്
ഏകാകിയായി അവളിരിക്കുന്നു..
എന്നോര്മ്മകള് ശക്തി പകരുമോ
അവളില് പ്രതീക്ഷ തന്
കൈത്തിരി നാളമായി .......
കൈത്തിരി നാളമായി .......