അത്തറിന്‍ സുഗന്ധവുമായി...

റംസാന്‍ നിലാവ് മായാന്‍ കുറച്ച് ദിവസങ്ങള്‍ കൂടി. ആത്മ സംസ്കരണത്തിന്റെ മാസം വിടപറയുന്ന വേദനയില്‍ ഇരിക്കുമ്പോള്‍ തന്നെ മാനത്ത് ശവ്വാലമ്പിളി ചിരി തൂകി നില്‍ക്കുന്നുണ്ടാവും. പിന്നെ തക്ബീര്‍ ധ്വനികളാല്‍ മുഖരിതമായ സന്തോഷത്തിന്‍റെ പൂത്തിരികള്‍.

പ്രാര്‍ത്ഥനാ നിരതമായ റമദാന്‍ മാസം പെട്ടെന്ന് കഴിഞ്ഞു പോയി . ഒരുപൂവിതള്‍ കൊഴിയും പോലെ .വിശ്വാസത്തിന്റെയും സഹനത്തിന്റെയും വിട്ടുവീഴ്ചയുടെയും നിലാവെളിച്ചം മനസിലേക്കാവാഹിച്ച്, നോമ്പുകാരന്‍ നേടിയെടുത്ത ഉണര്‍വിന്റെയും ക്ഷമയുടെയും നന്മയുടെയും ഒരു പുതു പുലരി ഇവിടെപിറവിയെടുക്കുന്നു.ശവ്വാല്‍ നിലാവില്‍ പ്രശോഭിതയായി നില്‍ക്കുന്ന പള്ളിമിനാരങ്ങളും ..ആത്മീയ സുഖത്തിന്റെ പാരമ്യതയില്‍ പുളകം കൊള്ളുന്ന മനുഷ്യ മനസും ..ചെറിയ പെരുന്നാളിന്റെ മനോഹാരിത പതിന്മടങ്ങാക്കുന്നു.



റമദാന്‍ പരലോക വിജയത്തിനുള്ള പാത വെട്ടിത്തെളിക്കാനുള്ള വലിയൊരു പ്രചോദനമായിരുന്നു. അത് നമ്മില്‍ അവശേഷിപ്പിക്കേണ്ടത് വരും വര്‍ഷത്തെക്കുള്ള നല്ലൊരു ജീവിത മാര്‍ഗ്ഗമാണ് . പരലോക ജീവിതത്തിലേക്ക് നാം സ്വരൂപിച്ചു വെച്ച ഇന്ധനമായി അത് വഴിമാറട്ടെ. കണ്ണീരോടെ വിടപറയാം നമുക്കീ പുണ്യ മാസത്തോട്.

ഒപ്പം നമ്മളില്‍ സ്നേഹത്തിന്റെയും സഹനത്തിന്റെയും, നന്മയുടെയും മുകുളങ്ങള്‍ സമ്മാനിച്ചു കൊണ്ട് ഈദ് കടന്നു വരുന്നു

വിശ്വാസികള്‍ ഒത്തുചേര്‍ന്ന് പള്ളികളിലും ഈദു ഗാഹുകളിലും പെരുന്നാള്‍ നമസ്‌ക്കാരങ്ങള്‍ നടത്തി ആലിംഗനത്തിലൂടെ തന്റെ സന്തോഷം കൈമാറുന്നു. ബന്ധുക്കളുടെയും സുഹൃത്തുക്കളുടെയും അയല്‍വാസികളുടേയും വീടുകളില്‍ സന്ദര്‍ശനം നടത്തി കുടുംബബന്ധവും സൗഹൃദങ്ങളും ഊട്ടിയുറപ്പിക്കുന്ന അവസരം കൂടിയാണ് ചെറിയ പെരുന്നാള്‍. ഇതിന്റെ ഏറ്റവും നന്മയുള്ള വശവും ഇതുതന്നെ.



പണ്ടൊക്കെ മാസം കണ്ടോ എന്നറിയാന്‍ പള്ളികളിലെ തക്ബീര്‍ ധ്വനികളെ ആശ്രയിച്ചു ചെവി കൂര്‍പ്പിച്ച് വീട്ടില്‍ കാത്തിരുന്നെങ്കില്‍ ,ഇന്ന് ടി.വിയിലൂടെ ആ വാര്‍ത്ത കേള്‍ക്കേണ്ട താമസം ഫോണുകളിലൂടെ എസ്.എം.എസ് പ്രവാഹമാകും.. എന്നാലും ഈദുല്‍ ഫിത്വരിന്റെ അരി വിതരണമൊക്കെ ഇന്നും ചിലയിടങ്ങളില്‍ ഭംഗിയായി തന്നെ നടക്കുന്നുണ്ട്.


പെരുന്നാളിനെ പറ്റി ഓര്‍ക്കുമ്പോള്‍ തന്നെ മനസ്സിലൊരു മൈലാഞ്ചി പാട്ടിന്റെ താളം വരുന്നു. കൂടെ കുസൃതി നിറഞ്ഞൊരു കുട്ടിക്കാലത്തിന്റെ ഓര്‍മ്മകളും.വീട് മുറ്റത്ത്‌ നിന്നും മൈലാഞ്ചി ഒടിച്ച്, അമ്മിയില്‍ അരച്ച് മുതിര്‍ന്നവര്‍ ഇട്ട് തരും രണ്ട് കൈയ്യിലും നിറയെ. നന്നായി ചുവന്ന മൈലാഞ്ചി കൈകളുമായി പിന്നെ ഓട്ടമാണ് കൂട്ടുകാരികളുടെ അടുത്തേക്ക്.ഇവിടെ സൂപ്പര്‍ മാര്‍ക്കറ്റില്‍ നിന്നും വാങ്ങുന്ന റെഡിമെയ്ഡ് ഹെന്ന കോണില്‍ നിന്നും നാട്ടു മൈലാഞ്ചിയിലെക്കുള്ള ദൂരമെത്രയാണ്..? ഉമ്മയുണ്ടാക്കുന്ന പായസത്തിന്റെ രുചി ഇന്ന് എന്റെ കാട്ടികൂട്ടല്‍ പായസത്തിനില്ല എന്നതും ആരോടും പറയാന്‍ മടിക്കുന്ന മറ്റൊരു സത്യം.


എന്തൊക്കെ പറഞ്ഞാലും പ്രവാസത്തിന്റെ നാല് കെട്ടില്‍ ഒതുങ്ങുന്ന എന്നെ പോലുള്ളവര്‍ക്ക്

കഴിഞ്ഞ കാലവുമായി താരതമ്യം ചെയ്യുമ്പോഴല്ലേ ഓര്‍മ്മകളിലൂടെ എങ്കിലും നമ്മുടെ നാടിന്റെ കൂടെ കൂട്ടുകാരുടെ കൂടെ കളിച്ചു വളര്‍ന്ന വീട്ടുവരാന്തയില്‍ ഇരുന്നു പെരുന്നാള്‍ ആഘോഷിക്കാന്‍ പറ്റൂ... അങ്ങിനെ ഞാനും ഒന്ന് തിരിഞ്ഞു നടക്കട്ടെ .. ആ ഓര്‍മ്മകളുടെ ഓരത്ത് കൂടെ.. ശവ്വാല്‍ മാസ അമ്പിളി മാനത്ത്‌ തെളിഞ്ഞാല്‍ കൂട്ടുകാരികളുമൊത്ത് തക്ബീര്‍ ചൊല്ലി വീടുകളില്‍ ഓടിനടന്നിരുന്ന കാലമായിരുന്നു‍ അത്. ഉറങ്ങാത്ത രാവായിരുന്നു‍ പെരുന്നാ‍ള്‍ രാവ്‌. പുലര്‍ച്ചെ രണ്ടു മണിക്ക് എല്ലാവരും കൂടി തക്ബീര്‍ ചൊല്ലി കൊണ്ട് അടുത്തുള്ള കുളിക്കടവിലേക്ക് നിരനിരയായി നീങ്ങുമ്പോള്‍ മനസ്സില്‍ സന്തോഷത്തിന്റെ തിരിനാളം പ്രകാശം പരത്തുന്നുണ്ടാകും .കുളി കഴിഞ്ഞു വന്നാല്‍ പുത്തനുടുപ്പും ധരിച്ചു ഉപ്പയുടെ അടുത്തേക്കോടും ഉപ്പയുടെ വകയായി അത്തര്‍ പുരട്ടി തരും ഞങ്ങള്‍ക്ക്.. ആ അത്തറിന്റെ പരിമളം ഇന്ന് ഓര്‍മ്മകളില്‍ മാത്രം ..

നേരം വെളുത്താല്‍ പിന്നെ ഞങ്ങള്‍ കുട്ടികള്‍ വീട്ടില്‍ ഉണ്ടാകില്ല കൂട്ടുകാരികളുടെ കൂടെ കറങ്ങാന്‍ പോകും . നോമ്പിന് ബന്ധുക്കളുടെ വീട്ടില്‍ നോമ്പ് തുറക്കാന്‍ പോയാല്‍ കിട്ടുന്ന സക്കാത്ത്‌ അതും കയ്യിലെടുത്തു അടുത്തുള്ള കടയിലെക്കോടി അത് തീരും വരെ മിട്ടായികളും പടക്കങ്ങളും വാങ്ങി പെരുന്നാളിന് മോടി കൂട്ടും. രാവിലെ തന്നെ ഉമ്മ ഉണ്ടാക്കി വെക്കുന്ന ശര്‍ക്കര ചേര്‍ത്ത് വാഴയിലയില്‍ വേവിക്കുന്ന അടയുടെ ടേസ്റ്റ് ഇന്നും കൂട്ടിനുണ്ട് .എന്തുണ്ടെങ്കിലും ഉമ്മയുടെ സ്പെഷല്‍ ഇതൊക്കെ തന്നെ ..

പെരുന്നാ‍ള്‍ വിഭവങ്ങളായി തേങ്ങാച്ചോറും ഇറച്ചിക്കറിയും പപ്പടവും ചെറുപയര്‍ പരിപ്പ് കൊണ്ടുണ്ടാക്കുന്ന കറിയും ... ഇന്ന് പലതരം ഐറ്റംസ് ഉണ്ടാക്കിയാലും ആ രുചിയില്‍ ഉള്ള ഭക്ഷണം ഒരിക്കലുമാകില്ല .വീട്ടില്‍ എല്ലാരും ഒത്തു കൂടുമ്പോള്‍ അവരെ ഫോണില്‍ വിളിച്ച് സന്തോഷം പങ്കിടുമ്പോഴും പണ്ടത്തെ കുട്ടിക്കാലം മാത്രമാകും മനസ്സില്‍ .ആ പെരുന്നാള്‍ അന്നത്തെ കുസ്ര്തികള്‍ ആ വളകിലുക്കം ഇന്നും ഓര്‍മ്മകളില്‍ മുഴങ്ങി കേള്‍ക്കുന്നു ..ആ സന്തോഷത്തിന്‍ പൂത്തിരി ഇന്നത്തെ ഓര്‍മ്മകള്‍ക്ക് മനോഹാരിത കൂട്ടുന്നു...

ഇത്തരം ഇഷ്ടങ്ങളെയും സന്തോഷങ്ങളെയും മാറ്റി വെച്ച്‌ പ്രവാസത്തിന്റെ തടവിലാകുമ്പോള്‍ സ്വാഭാവികമായും വന്നുപോകുന്ന ഓര്‍മ്മകള്‍ മാത്രമാണിത്‌ . പക്ഷെ എവിടെ ആയാലും ഈദ് എന്നാല്‍ സന്തോഷത്തിന്റെത്‌ തന്നെയാണ്. ഭക്തിയുടെതാണ്. ഉന്മേഷത്തിന്റെതാണ്‌. അതുകൊണ്ട് തന്നെ പുണ്യ റംസാന്‍ നല്‍കുന്ന നിര്‍വൃതിക്കിടയിലും ഞങ്ങള്‍ കാത്തിരിക്കുന്നത് ശവ്വാല്‍ അമ്പിളിയുടെ പൊന്‍പിറകാണാനാണ് .

അത്തറിന്റെ സുഗന്ധവും, കൈകളില്‍ മയിലാഞ്ചി ചോപ്പിന്റെ മനോഹാരിതയും മനസുകളില്‍ സന്തോഷത്തിന്റെ പുളകവും ഒരുമിച്ചു ആവാഹിച്ച് ഈദ്ഗാഹിലേക്ക് പുറപ്പെടുമ്പോള്‍ ഉള്ളില്‍ മുഴങ്ങേണ്ടത് തക്ബീര്‍ ധ്വനികളാണ്‌. സന്തോഷത്തിന്റെ, സ്നേഹത്തിന്റെ ചിറകുവിടര്‍ത്തി പറന്നുയരുന്ന തക്ബീര്‍ ധ്വനികള്‍ക്കായി നമുക്ക്‌ കാതോര്‍ക്കാം. നാഥനെ മറക്കാതെ അവന്റെ പാര്‍ശ്വത്തെ മുറുകെ പിടിച്ചു കൊണ്ട് . ആര്‍ഭാടമില്ലാത്ത ആഘോഷമെന്താണെന്ന് സ്വസഹോദരങ്ങള്‍ക്ക്‌ കാണിച്ചു കൊടുക്കാം, കെട്ടിപ്പിടിയ്ക്കാം, പൊട്ടിച്ചിരിക്കാം.

മാനത്ത് ശവ്വാലിന്‍ പൊന്‍പിറ. വിശ്വാസികളുടെ മനസ്സില്‍ ആഹ്ലാദത്തിന്റെ പെരുന്നാള്‍ നിലാവ്. ഏവര്‍ക്കും സ്നേഹത്തിന്റെ സന്തോഷത്തിന്റെ ഒരായിരം ചെറിയ പെരുന്നാള്‍ ആശംസകള്‍..